การ์ตูนเรื่องนี้ดูเเล้ว สร้างสรรค์มากเลยครับออกเเนวไซไฟหน่อยๆ เด็กดูได้ อ้อผู้ใหญ่ก็ดูได้ครับ การันตีไร้พิษภัย 100% ครับ
เนื้อเรื่องกล่าวถึงช้างตัวใหญ่ที่อยู่ในป่าโนชื่อฮอร์ตัน มีเพื่อนเป็นหนูเเล้ววันหนึ่งในขณะที่ฮอร์ตัน เล่นอยู่หูก็พลันได้ยินเสียงหนึ่งซึ่งดัง มาจากละอองดอกไม้สีขาวที่ลอยผ่านไป ฮอร์ตันจึงเด็ดดอกไม้เพื่อรับละอองเกสรดอกไม้นั้น ฮอร์ตันพยายามทดสอบ ว่ามีคนอยู่จริง รึเปล่าจึงลองตะโกน เสียงของฮอร์ตันสัมฤทธิ์ผลเสียงนั้นดังไปถึงเมืองๆหนึ่งซึ่งอยู่ในละอองนั้นจริงๆชื่อว่า ฮูสะวิลล์
เสียงฮอร์ตันนั้นเดินทางไปตามท่อจนท่อเเตกเสียงจึงลอดออกมา ฮอร์ตันได้สนทนากับนายกเทศมนตรีผู้มีลูกสาว 96 คนเเละลูกชาย 1 คนชื่อ โจโจ้(นายกต้องเเบ่งเวลาให้ลูกทุกคนเท่าๆกัน) ฮอร์ตันได้สนทนากับนายกว่าเขาได้ถือละอองนี้อยู่เเล้วเมืองฮูสะวิลล์ ก็ง่าย ต่อ การเปลี่ยนเเปลงเมื่อฮอร์ตันเคลื่อนที่หรือสภาวะเเวดล้อมของป่าโนเปลี่ยนไป ฮอร์ตันก็ได้สัญญากับนายกเทศมนตรีว่าจะช่วย เมืองฮูสะวิลล์ให้ปลอดภัยโดยนำไปไว้ที่ยอดเขาสูงเเห่งป่าโนเพื่อช่วยป่าโนไปอีกหลายช่วงอายุคน ในป่าโนนี้ยังมีจิงโจ้โมโหร้าย เเร้ง ลิง เเละสัตว์อื่นๆอีกมาก
จิงโจ้ไม่ชอบให้ฮอร์ตันคุยกับละอองเเละไม่เชื่อว่ามีคนอยู่บนละอองจริงเเละต้องการกำจัดละอองทุกวิถีทาง โดยการให้เเร้งไปกำจัด
ละอองทิ้ง ส่วนทางด้านฮอร์ตันนั้นได้ข้ามสะพาน ตอนนี้ขำมากๆ สะพานหักทีละท่อนสองท่อน ฮอร์ตันคิดว่าต้องทำตัวให้เบาเหมือน ขนนก เเล้วจึงสูดอากาศเข้าไปในงวงเเล้วเดินข้ามไป เมื่อข้ามไปได้ก็เจอกับนกเเร้งจอมชั่วร้าย
นกเเร้งเเย่งละอองไปได้เเล้วทิ้งลงสู่ก้นเหว โชคดีก้นเหวมีดอกไม้เเบบเดียวกันอยู่ ฮอร์ตันจึงหาอยู่ 3 ล้านกับอีก 5 ดอกจึงพบ ฮอร์ตัน พยายามติดต่อเเล้วจึงได้ยินเสียงตอบกลับจากท่านนายกเมืองฮูสะวิลล์ตอบมาเเล้ว
ณ.ตอนนี้ชาวเมืองเชื่อเเล้วว่าตัวเองอยู่บนละอองกันจริงๆ ส่วนจิงโจ้ก็ปลุกระดมสัตว์ป่าว่าป่าโนเปลี่ยนไปเพราะฮอร์ตัน สัตว์ป่าเริ่มเดิน ทางไปจับตัวฮอร์ตัน ฮอร์ตันเมื่อถูกจับก็ให้ชาวเมืองฮูสะวิลล์ทำเสียงดังชาวเมืองก็เริ่มทำเสียงดังเเต่ก็ไร้ผลโจโจ้ได้ไปที่หอดูดาวเพื่อ ทำเสียงดังจากเครื่องกำเนิดเสียง
เสียงนั้นส่งผ่านไปพร้อมกับเสียงชาวเมืองฮูสะวิลล์เเต่ก็ไม่สำเร็จจนกระทั่งทางด้านฮอร์ตันถูกเเย่งละอองไปได้เเล้วกำลังจะทิ้งลงหม้อต้ม โจโจ้คว้าเเตรไปที่หอสูงเเล้วตะโกน “เราอยู่นี่ๆๆ” จนเสียงนั้นทะลุออกไปลูกจิงโจ้คว้าไว้เเละสัตว์ป่าได้ยินเสียงก็เข้าใจว่ามีคนอยู่จริง ฮอร์ตันพูดว่า “คนถึงตัวเล็กเเค่ไหนก็ยังเป็นคน” เเล้วสัตว์ป่าจึงพาละอองไปไว้บนยอดเขา
ผู้เขียนชอบตรงที่ข้อคิดดีจริงๆ “คนถึงตัวเล็กเเค่ไหนก็ยังเป็นคน” กับจุดสังเกตอีกอันหนึ่งวิเคราะห์ได้ว่าช้างเป็นสัตว์ที่หูดีกว่าสัตว์ป่าอื่นๆ สังเกตจากสัตว์อื่นๆไม่ได้ยินเสียงในขณะที่ฮอร์ตันได้ยิน